ครั้งแรกที่ฉันได้พบกับชาวโรมาในภูมิภาคบอลข่านตะวันตกคือในปี 1999 ขณะที่ฉันทำงานในมอนเตเนโกร ฉันเพิ่งผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาสองสามปีในซูดานใต้และรวันดา และฉันก็รอคอยที่จะได้กลับมาใกล้บ้านมากขึ้นฉันทำงานให้กับองค์กรพัฒนาเอกชนและใช้ชีวิตในค่าย Roma นอกเมือง Podgorica ที่ซึ่งผู้คนหลายพันคนต้องดิ้นรนเพื่อหาเลี้ยงชีพ แม้จะมีความตึงเครียดทั้งในอดีตและล่าสุด และขาดหลายสิ่งหลายอย่าง ค่ายก็ไม่ได้เป็นสถานที่ที่น่าเศร้าแต่อย่างใด
ฉันจำได้ว่ารู้สึกทึ่งกับความหลากหลายของใบหน้าในชุมชนนั้น
บางครั้งรู้สึกเหมือนอยู่ในสนามบินนานาชาติที่มีผู้คนมาจากทั่วโลก ฉันจำได้ว่าคิดว่าประวัติศาสตร์ของคนเหล่านี้อยู่บนหน้าพวกเขา หลายครอบครัวมีเรื่องราวและบรรพบุรุษที่คล้ายคลึงกัน แต่บางครอบครัวก็นึกถึงเส้นทางที่แตกต่างกัน อินเดีย ตะวันออกกลาง แอฟริกาตอนเหนือ
ฉันมองเห็นแคมป์เป็นเหมือนทะเลสาบ ที่ซึ่งแม่น้ำหลายสายไหลมาบรรจบกันเป็นเวลาหลายศตวรรษ และทะเลสาบก็ถูกล่อลวงให้เหลือเป็นทะเลสาบหรือไม่ก็กลับเป็นแม่น้ำ
เราเคยนั่งกับผู้หญิง Roma และแบ่งปันเรื่องราว หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาอ่านอนาคตของฉันในกากกาแฟ และแน่นอนว่ามันเกี่ยวข้องกับความรักเราอาจกำลังทำงานเกี่ยวกับการประเมินความต้องการหรืออะไรทำนองนั้น แต่ฉันจำได้สองสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนพูดถึงฉันเสมอ: พวกเขาต้องการฟันที่ดีขึ้น (ฟันของพวกเขาถูกทำลายอย่างรวดเร็วเนื่องจากภาวะโภชนาการและสุขอนามัยที่ไม่ดี) และพวกเขาต้องการเล็บ ขัด. พวกเขาอายุ 15, 35, 50 ปี และท่ามกลางความโกลาหลและความสิ้นหวัง พวกเขาต้องการความสวยงามและความรัก
นี่เป็นหนึ่งในช่วงเวลาเหล่านี้ที่จับภาพความเป็นจริงของความไม่เท่าเทียมกัน
ไม่ใช่แค่แนวคิดเศรษฐกิจมหภาคที่ซับซ้อนเท่านั้น แต่ยังเป็นสิ่งที่ผู้คนประสบในฐานะปัจเจกบุคคล ซึ่งขัดขวางไม่ให้พวกเขาบรรลุศักยภาพและความฝันของตนเอง ไม่ว่าจะมีรูปร่างและขอบเขตเท่าใดก็ตามหนึ่งปีต่อมา ฉันได้พบกับพวกเขาอีกครั้ง ในรัฐคุชราต ประเทศอินเดีย
หลังเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในปี 2544 ที่นั่นพวกเขาถูกเรียกว่า Kuchis ซึ่งเป็นชนเผ่าเร่ร่อนของอินเดียและอัฟกานิสถาน หน้าเหมือนกัน เรื่องเดียวกัน เพลงเดียวกัน ความยืดหยุ่นที่ไม่ธรรมดาเหมือนกันภายใต้ความสับสนอลหม่านที่แตกต่างกัน ผู้อพยพรายแรก
ตอบสนองความต้องการของชุมชน Roma ที่เปราะบางที่สุดในเซอร์เบียฉันได้พบกับครอบครัวโรมาอีกครั้งในเซอร์เบีย ในตำแหน่งผู้ประสานงานสหประชาชาติในเซอร์เบีย ในช่วงวิกฤตโควิด-19 ถึงจุดสูงสุด ตามข้อมูลอย่างเป็นทางการ มีชาวโรมาอย่างน้อย 150,000 คนอาศัยอยู่ในเซอร์เบีย แม้ว่าตัวเลขอย่างไม่เป็นทางการจะชี้ว่าตัวเลขนี้อาจสูงกว่านี้มาก
ในช่วงสามเดือนแรกของการตอบสนองต่อโควิด-19 ของสหประชาชาติ ทีมงานของเราและหน่วยงานรัฐบาลระบุว่าชาวโรมาหลายหมื่นคนไม่สามารถเข้าถึงน้ำและไฟฟ้าที่ปลอดภัยขั้นพื้นฐาน ซึ่งเป็นความเสี่ยงด้านสุขภาพอย่างร้ายแรงในช่วงเวลาที่เกิดโรคระบาด นอกจากจะเป็นภัยต่อชีวิตและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์แล้ว
credit : fpcbergencounty.com
viagrapreiseapotheke.net
houseleoretilus.org
thenevadasearch.com
olivierdescosse.net
seoservicesgroup.net
prosperitymelandria.com
pennsylvaniachatroom.net
theweddingpartystudio.com
kakousen.net
